KİTAP TANITIMLARIM 94. “RÜYANIN ÖTE YAKASI” (The Lathe of Heaven)- Ursula K. Le Guin, Metis Y., 216 s., 5. Basım, 2018. “Akıntılarla taşınan, dalgaların elinde oradan oraya savrulan, okyanusun olanca gücüyle akıllara durgunluk veren mesafelere çekilmiş denizanası, gelgitin dipsiz kuyusunda sürüklenir… Her şeyiyle denizin sürüklenmesinden olma bu yaratık, gün ışığının kupkuru kumlarında ne yapar? Ya akıl ne yapar her sabah uyandığında?” Ortasını kesip başı ve sonunu bıraksam da kitap yukarıdaki çarpıcı paragrafla açılıyor. Daha bu ilk paragraftan sonra kitabı kapatıp bir süre düşünmeme neden oldu. Gerçekliğin, aklın doğasına aykırı olduğu, düşlerimizin akla daha doğal bir ortam oluşturduğu sonucunu çıkardım. Nitekim bu çıkarımla bağdaşacak bir ana fikre sahip roman başlıyor hemen bir sonraki paragrafta. Tek cümleyle bu kitabın tarzını tanımlamamı isteseler “ütopya yaratılmaya çalışılan distopyalar silsilesi” derdim. Bu tanımlamayı da oldukça beğendim hatta. Rüyaların